بیماری مزمن انسدادی ریه به عنوان یکی از چهار بیماری مزمن با بیشترین میزان مرگ و میر، پیشرفت تدریجی از خفیف به شدید دارد.زمانی که بیماری تا حد معینی پیشرفت کرد، لازم است از aونتیلاتور غیر تهاجمیبرای کمک به تهویه، اما چگونه می توان این سطح را تعیین کرد

نارسایی تنفسی نوع دوم نیاز به ونتیلاتور دارد

عملکرد ریه بیماران مبتلا به COPD به مرور زمان کاهش می یابد.COPD ممکن است در ابتدا هیچ علامتی نداشته باشد، اما با پیشرفت آن جدی تر می شود.به طور کلی، ابتدا به نارسایی تنفسی نوع 1 و نارسایی تنفسی نوع 1 تبدیل می شود.فقط هیپوکسی وجود دارد، اما مشکل احتباس دی اکسید کربن وجود ندارد.در این مرحله مشکل اصلی بیمار هیپوکسی است، بنابراین در این مرحله عمدتاً از اکسیژن درمانی خانگی استفاده می شود که معمولاً به آن اکسیژن ساز خانگی می گوییم.

هنگام ایجاد نارسایی تنفسی نوع 1 تا نوع 2، بیمار نه تنها از هیپوکسی رنج می برد، بلکه از احتباس دی اکسید کربن نیز رنج می برد.این به این دلیل است که راه های هوایی کوچک با توسعه بیشتر و بیشتر مسدود می شوند و ظرفیت تبادل گاز بیشتر کاهش می یابد.دفع دی اکسید کربن اضافی از بدن دشوار است و در دراز مدت باعث احتباس دی اکسید کربن می شود.در این مرحله درمان با ونتیلاتور مورد نیاز است.

چگونه می توان قضاوت کرد که آیا احتباس دی اکسید کربن است؟

بهترین راه برای احتباس دی اکسید کربن مراجعه به بیمارستان برای انجام آنالیز گازهای خون شریانی است.از طریق تجزیه و تحلیل گازهای خون شریانی، می توانید فشار جزئی اکسیژن، فشار جزئی دی اکسید کربن و سایر شاخص ها را بدانید.به طور کلی، فشار جزئی دی اکسید کربن از 45 بیشتر می شود تا غیر طبیعی باشد.

چگونه ونتیلاتور مشکل احتباس دی اکسید کربن را کاهش می دهد؟

ونتیلاتور تهویه مداوم با فشار مثبت را برای راه هوایی بیمار فراهم می کند تا تهویه دقیقه بیمار را افزایش دهد و تبادل صاف گاز بیمار را درک کند.از آنجایی که راه هوایی کوچک واضح نیست، بیمار مبتلا به بیماری انسدادی مزمن ریه فقط در مراحل اولیه اکسیژن ضعیفی دارد و تا مرحله بعدی رشد می کند.نه تنها اکسیژن رسانی ضعیف است، بلکه منجر به کاهش بیشتر تهویه می شود.کاهش تهویه نه تنها مشکل هیپوکسی را تشدید می کند، بلکه منجر به تبادل ضعیف گاز و تخلیه دشوار گازهای خروجی از بدن می شود.

وظیفه ونتیلاتور افزایش تهویه بیمار است.فرصت تنفس هنگام استنشاق بیمار فشار را افزایش می دهد و به بیمار کمک می کند تا گاز بیشتری را استنشاق کند.هنگام بازدم، فرصت تنفس فشار را کاهش می دهد و از اختلاف فشار بین ریه ها و خارج استفاده می کند تا به بیمار کمک کند تا گازهای خروجی از بدن را تخلیه کند، به طوری که سرعت تهویه افزایش یابد، به طوری که دی اکسید کربن بیش از حد در بدن انباشته نشود. .این اصل است که ونتیلاتور به بیمار کمک می کند تا خطر احتباس دی اکسید کربن را کاهش دهد.

ونتیلاتور نه تنها می تواند فشار جزئی دی اکسید کربن بیمار را کاهش دهد، بلکه اکسیژن رسانی بیمار را نیز بهبود می بخشد.هنگامی که بیمار در دوره نارسایی تنفسی نوع II قرار دارد، توصیه نمی شود که در اکسیژن درمانی عمومی، سرعت جریان از 2 لیتر در دقیقه بیشتر شود، زیرا توانایی تهویه بیمار در این مرحله خوب نیست، استنشاق بیش از حد اکسیژن خطر را افزایش می دهد. احتباس دی اکسید کربن، بنابراین در این مرحله است.استنشاق اکسیژن با جریان کم، استنشاق اکسیژن با جریان کم برای بهبود تجمیع اکسیژن خوب نیست.بنابراین در این مرحله عموماً افزایش جریان اکسیژن در حین استفاده از ونتیلاتور توصیه می شود.توصیه می شود برای استفاده خانوادگی از ژنراتورهای اکسیژن، یک دستگاه اکسیژن ساز با حجم کمتر از 5 لیتر خریداری کنید.هنگام استفاده از ونتیلاتور همراه با یک ژنراتور اکسیژن، به دلیل اینکه ونتیلاتور تهویه را افزایش می دهد و ونتیلاتور بخشی از غلظت اکسیژن را رقیق می کند، استنشاق اکسیژن با جریان بالا خطر احتباس دی اکسید کربن را ایجاد نمی کند.

پس از بسیاری از آزمایش‌های کنترل داده‌ها، مرکز تحقیق و توسعه Guangzhou Hepuler Ventilator تأیید کرد که درمان با ونتیلاتور خانگی می‌تواند بار تنفسی بیماران را کاهش دهد، تعداد بستری شدن در بیمارستان برای حملات حاد را کاهش دهد و کیفیت زندگی بیماران COPD را بهبود بخشد.

عملکرد حجم ثابت در ونتیلاتور سری 8 توسعه یافته توسط هپولر می تواند حجم جزر و مدی مورد نظر را به گونه ای تنظیم کند که بیماران مبتلا به COPD بتوانند همیشه تهویه دقیقه کافی را برای رفع نیازهای تبادل گاز بیماران برای مدت طولانی و بهبود دی اکسید کربن حفظ کنند.نگهداری و غیره